جهت تست يك گيربكس لازم است توسط يك محرك مانند موتور الكتريكي، شفت ورودي گيربكس را طبق دور مورد انتظار به چرخش درآورد و شفت خروجي آن را تحت گشتاور مورد انتظار قرار داد. جهت اعمال گشتاور مورد انتظار به شفت خروجي گيربكس مي‌توان روش‌هاي مختلفي را استفاده نمود. در روش حاضر نحوه كار به اين صورت است كه از دو موتور براي به چرخش درآوردن و اعمال گشتاور به اين گيربكس استفاده مي‌شود. موتور اول در حالت موتوري و موتور دوم در حالت ژنراتوري قرار دارد. كل توان مورد نياز براي تست اين گيربكس از طريق ژنراتور خروجي به انرژي الكتريكي متناوب تبديل مي‌گردد كه پس از يكسو شدن و عبور از مدارات حفاظتي، از طريق DC-BUS به موتور محرك انتقال مي‌يابد. بنابر اين تنها انرژي مصرفي در اين روش، تلفات اصطكاك و تلفات دروني خود تجهيزات مي‌باشد كه اين انرژي توسط برق ورودي به موتورها از شبكه تامين مي‌گردد. اين اختراع به منظور تست يك گيربكس 400 كيلوواتي 90 درجه با دورهاي ورودي و خروجي 3000 و 1500 دور بر دقيقه است. نحوه تست اين گيربكس از نوع بازتوليد انرژي الكتريكي بوده و عملكرد آن به اين صورت است كه توسط يك موتور AC سه فاز ورودي اين گيربكس به حركت در آمده و توسط موتور خروجي كه در حالت ژنراتوري عمل مي‌كند، بار وارد مي‌گردد. ميزان بار وارد شده توسط موتور دوم به انرژي الكتريكي تبديل مي‌گردد كه از طريق DC-BUS به موتور اول بازگردانده مي شود. هر دو موتور توسط دو درايو به شبكه برق متصل بوده و اين دو درايو با تبديل برق متناوب به برق مستقيم و از طريق تابلو برق واسط به يكديگر متصل هستند. در اين روش امكان كاهش و افزايش دور، كاهش و افزايش توان و مشاهده گشتاور اعمالي به شفتهاي گيربكس نيز وجود دارد.